მეტაფორულად რომ ვთქვათ, ურთიერთობები არ არის მხოლოდ წყვილის ცეკვა, არამედ კოორდინაციის მუდმივი განვითარება, წონასწორობის ძიება. თუ გსურთ დატკბეთ ცეკვით, უნდა ისწავლოთ პარტნიორის მოსმენა, გაგება, შეძლოთ იმის გრძნობა, რასაც ის გრძნობს. ამით ორივეს ბალანსი გათანაბრდება და ჰარმონიაც თავისით მოვა.
რატომ არის მნიშვნელოვანი ბალანსის დამყარება დამოუკიდებლობასა და სიყვარულს შორის
ორი ძირითადი მისწრაფება მართავს ყველა ადამიანს: ავტონომიის სურვილი (პირადი სივრცის შენარჩუნება) და მიჯაჭვულობა (სხვასთან ყოფნის სურვილი). ფსიქოლოგიურად ჯანსაღ გარემოში ზრდა უზრუნველყოფს სწორ გაგებას, თუ როგორ უნდა შეინარჩუნოთ ბალანსი ამ სტიმულებში, შეხვიდეთ ურთიერთობებში ინდივიდუალობის დაკარგვის გარეშე.
გადაჭარბებული ინტიმური ურთიერთობა პარტნიორში სრულ დაშლამდე, იწვევს არაჯანსაღ ემოციურ სიმბიოზს - მიჯაჭვულობის დარღვევას, რომელშიც არ არის ადგილი საკუთარი თავისთვის და პირადი სივრცისთვის. მეორე მხრივ, ურთიერთობაში ზედმეტმა დაშორებამ შეიძლება გამოიწვიოს უფსკრული პარტნიორებს შორის, სრულ გაუცხოებამდე და მარტოობამდე (ამერიკელებს აქვთ შესაფერისი ტერმინი - "უხილავი განქორწინება").
როგორც კლინიკური ფსიქოლოგი და ოჯახის თერაპევტი დევიდ შნარქი წერს თავის წიგნში „ვნებიანი ქორწინება“, „იდენტურობის დათმობა, რათა ერთად ვიყოთ, ისეთივე საზიანოა გრძელვადიან პერსპექტივაში, როგორც ურთიერთობებზე უარის თქმა იდენტურობის შესანარჩუნებლად. ორივე შემთხვევაში ან საკუთარ თავს კარგავ, ან ბედნიერი ურთიერთობის შანსს“.
ავტონომიისა და მიჯაჭვულობის დაბალანსების უნარს დიფერენციაცია ეწოდება და ნიშნავს ურთიერთობებში საკუთარი „მე“-ს შენარჩუნების უნარს, რათა საყვარელი ადამიანის გვერდით კიდევ უფრო მთლიანი პიროვნება გახდე.
რა ხდება, როდესაც არ აინტერესებთ დამოუკიდებლობისა და სიყვარულის ბალანსი
ხდება ზემოხსენებული „დაშლა“, ინდივიდუალობის უარყოფა. მეორე უკიდურესობა: არაფერი ხდება, ურთიერთობები შენდება მხოლოდ გაანგარიშების საფუძველზე (მატერიალური თუ სხვა პრაქტიკული გზა - ვთქვათ, ორივეს სურს ემიგრაცია ახალ ზელანდიაში, წყვილში კი ეს უფრო ადვილია).
4 მთავარი წერტილი ბალანსისთვის