ლეღვი ხშირად გამოიყენება ხალხურ მედიცინაში სხვადასხვა დაავადების სამკურნალოდ. გარდა ამისა, ლეღვი ასევე სასარგებლოა ზედმეტი კილოგრამების წინააღმდეგ ბრძოლაში. ახლო აღმოსავლეთისა და ცენტრალური აზიის ბევრ ქვეყანაში ლეღვს ზოგადად პატივს სცემენ, როგორც წმინდა ხეს, რომელიც ანიჭებს ჯანმრთელობასა და სილამაზეს.
ლეღვის სარგებელი პირველ რიგში მოდის ღირებული ვიტამინებისა და მიკროელემენტების მდიდარი ნაკრებიდან. მათ შორის: ვიტამინი B6, რომელიც ასტიმულირებს სეროტონინის გამომუშავებას ადამიანის ორგანიზმში, ანუ კარგ განწყობას გვიქმნის. ასევე ვიტამინები C, B1, B9 (ცნობილი ფოლიუმის მჟავა, რომელიც განსაკუთრებით სასარგებლოა ორსულებისთვის, მათთან ერთად ლეღვი შეიცავს სასარგებლო ფოსფორს, კალიუმს, კალციუმს, რკინას, ნატრიუმს და ბოჭკოს.
ლეღვი ხელს უწყობს მრავალი დაავადების წინააღმდეგ ბრძოლას. მაგალითად, კარდიოლოგები მკაცრად გირჩევენ დღეში მინიმუმ 2-3 ჯანსაღი ახალი ლეღვის ჭამას გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების სამკურნალოდ და პროფილაქტიკისთვის. ასევე რეკომენდებულია ლეღვის გამოყენება ვარიკოზული ვენების, თრომბოფლებიტისა და თრომბოემბოლიის დროს.
გარდა ჩამოთვლილი დაავადებებისა, ლეღვი სასარგებლოა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ნებისმიერი დარღვევისთვის; ისინი ეფექტურია როგორც ამოსახველებელი, შარდმდენი და ანთების საწინააღმდეგო საშუალება. ლეღვის მურაბა, პოპულარული რწმენის საწინააღმდეგოდ, ბევრად უფრო ეფექტურია ვიდრე ჟოლო, გრიპის ან გაციების დროს მაღალი ტემპერატურის დასაწევად.
ვინაიდან ლეღვი შეიცავს დიდი რაოდენობით კალციუმს, მისი მოხმარება სასარგებლოა ძვლებისა და სახსრების ნებისმიერი დაავადების დროს. ასევე, ლეღვი, ბოჭკოების შემცველობის გამო, ეფექტურად ებრძვის ცუდ ქოლესტერინს, დადებითად მოქმედებს საჭმლის მონელების პროცესზე და ხელს უწყობს ორგანიზმიდან ტოქსინების გამოდევნას.
ლეღვის ყველა სარგებლის მიუხედავად, სამწუხაროდ, მას ასევე აქვს უკუჩვენებები. ლეღვი არ უნდა მიირთვან შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულებმა, აგრეთვე მათ, ვისაც აწუხებს ჩიყვი ან ნაწლავის მწვავე ანთება.