ლიზა ყენია ყველასთვის საყვარელი მომღერლის, მაია ჯაბუას ქალიშვილია. ისევე, როგორც მაია, ლიზაც ბავშვობიდან მღერის და ხალხის სიყვარული და ყურადღება მანაც პატარა ასაკიდან დაიმსახურა. ცოტა ხნის წინ ლიზა ყენია საცხოვრებლად აშშ-ში გადავიდა. იქ მეუღლესთან, გიორგი რაზმაძესთან ერთად ცხოვრობს და საკუთარ ყოველდღიურობას მეგობრებსა და გამომწერებს ხშირად უზიარებს.
ცოტა ხნის წინ ლიზა საქართველოში მოულოდნელად ჩამოვიდა და მეგობრებსა და ოჯახი წევრებს სიურპრიზი გაუკეთა. სამშობლოში დაბრუნებული მონატრებული ლიზა, რა თქმა უნდა, სასურველი სტუმარია ყველა გადაცემისთვის. ამჯერად ის „დილა მშვიდობისა საქართველოს” სტუმრობდა:
"ყველაზე მეტად ის ეპოქა მიყვარს როდესაც სულ იყო თბილისში კონცერტები და მე სადაც უნდა ყოფილიყო, ვიყავი კულისებში, ველოდებოდი დედას. ეს იყო საოცარი პერიოდი, იმიტომ, რომ დედაჩემი იყო ყველაზე ლამაზი, ყველაზე მაგარი მომღერალი და ყველაზე მეტად მეამაყებოდა. ამაზე მაგარი საყურებელი არ წარმომიდგენია რა შეიძლება ჩემთვის ყოფილიყო.
მაია ჩემთვის არის ყველაზე დიდი ინსპირაციის წყარო, მოტივაციის უდიდესი ნაწილი ჩემს ცხოვრებაში და, ალბათ, ყველაფერი ნათელი და იმედის მომცემი, რაც შეიძლება წარმოვიდგინო და ვიგრძნო, არის მაია. მნიშვნელოვანი რამ ვისწავლე მაიასგან, რომ ადამიანებს არ ვუპასუხო აგრესიით და ვიყო უფრო მეტად სიყვარულით სავსე. მითხრა, რომ ყოველთვის ისწავლე მოთმინება და შემდეგ ამით უპასუხე ადამიანებს, მისგან მაგალითი მაქვს, მან იცის დამშვიდებულ მდგომარეობაში ადამიანებთან ურთიერთობა.
ადრე უფრო მკაცრი იყო, რადგან აქტიური თინეიჯერობის პერიოდი მქონდა, მეგობრობაზე წინ უფრო იყო სიმკაცრე, მაგრამ ასაკთან და, ალბათ, ჩემ დამშვიდებასთან ერთად, მეგობრებად ჩამოვყალიბდით და დღეს ის ჩემი საუკეთესო მეგობარია. ჩემი გარდატეხის ასაკს რომ ვიხსენებ, ალბათ, ჩემი და დედას ურთიერთობაში ეს იყო, მცირე დროით, მაგრამ ის პერიოდი, როცა ვიგრძენი, რომ, თითქოს დედას არ ვემეგობრებოდი, მაგრამ, ალბათ, ეს ის ასაკია, როცა თვლი, რომ ყველა სიტუაციაში შენ ხარ მართალი, თუმცა სინამდვილეში ყოველთვის ვუსმენდი. დამოუკიდებელ ადამიანად გავიზარდე, მაიამაც ხელი შეუწყო ამას, ასე გამზარდა - თან ჩემ გვერდშია და თან სულ მაძლევს იმის საშუალებას, რომ ვიყო დამოუკიდებელი. სულ ვამბობდი ჩემი ბავშვობიდან, რომ მე უნდა წავიდე და სხვა ქვეყანაში უნდა ვიცხოვრო, ამერიკაში მინდოდა მეცხოვრა. როგორც კი მომენტი სამყაროსგან მივიღე, რომ შემეძლო წავსულიყავი, არ გაჰკვირვებია, სულ ჯარისკაცულად ითმენდა და არ იმჩნევდა, რომ უჭირს უჩემობა, მაგრამ ბოლო პერიოდში უკვე მაგრძნობინა, რომ ვენატრებოდი…. მაიაზე მაგარი მეგობარი არ არსებობს, ეს სულ ვიცოდი, მაგრამ რომ წავედი ამერიკაში, კიდევ ერთხელ გავაანალიზე ეს. დედა ჩემი დაქალია, ყველგან უნდა მყავდეს და ყველგან უნდა ვიაროთ ერთად… რომ არა დედა, ჩემი ცხოვრება არ იქნებოდა ოპტიმიზმით სავსე", - ამბობდა ლიზა ყენია.