"40-იან წლებ­ში თბი­ლი­სის "შავ ბრი­ლი­ანტს“ ეძახ­დნენ..." - ვინ იყო ბაბუსია თვალავაძე, რომლის სილამაზეზე ლეგენდები დღემდე დადის - Marao

რო­გორც ცნო­ბი­ლია, მწე­რალ­მა და ჟურ­ნა­ლის­ტმა გიზო ნიშ­ნი­ა­ნი­ძემ თა­ვი­სი ახალ­გაზ­რდო­ბის თბი­ლისს, ვე­რის უბანს წიგ­ნი "პა­ე­მა­ნი ვე­რა­ზე“ მი­უ­ძღვნა. შე­იძ­ლე­ბა ით­ქვას, რომ ამ ნაშ­რო­მით ძეგლიც კი და­უდ­გა საყ­ვა­რელ ქა­ლაქს. მას მუდ­მი­ვად ბევ­რი სა­ინ­ტე­რე­სო ამ­ბის გახ­სე­ნე­ბა შე­ეძ­ლო და რო­დე­საც ერთხელ თბი­ლი­სე­ლი ლა­მა­ზი ქა­ლე­ბის და­სა­ხე­ლე­ბა სთხო­ვეს, ერთ-ერთ ლა­მაზ ქა­ლად ბუ­ბუ­სია-ნინო თვა­ლა­ვა­ძე-გამ­რე­კე­ლიც და­ა­სა­ხე­ლა.

"სა­ბედ­ნი­ე­როდ, სა­ქარ­თვე­ლო­ში ყო­ველ­თვის მრავ­ლად იყ­ვნენ მშვე­ნი­ე­რი ქალ­ბა­ტო­ნე­ბი... ერთ-ერთი მათ­გა­ნი ნინო-ბუ­ბუ­სია თვა­ლა­ვა­ძე გახ­ლდათ, რო­მელ­საც გა­სუ­ლი სა­უ­კუ­ნის 40-იან წლებ­ში თბი­ლი­სის "შავ ბრი­ლი­ანტს“ ეძახ­დნენ. მისი ღი­მი­ლიც კი საკ­მა­რი­სი იყო, რომ მთე­ლი თბი­ლი­სი კარგ გუ­ნე­ბა­ზე დამ­დგა­რი­ყო.

მან ბედი ისეთ მა­მა­კაცს და­უ­კავ­ში­რა, ალა­ლი იყო მის­თვის. ოპე­რის მომ­ღერ­ლის - დათ­კა გამ­რე­კე­ლის ცოლი გახ­და. ახლა ერ­თად გა­ნის­ვე­ნე­ბენ.

არ ვიცი, ჰქონ­დათ თუ არა დიდი სიყ­ვა­რუ­ლი... და, სა­ერ­თოდ, არ ვიცი, ლა­მაზ­მა ქალ­მა რო­გო­რი სიყ­ვა­რუ­ლი იცის, ძა­ლი­ან ძნე­ლია... არ იცი, ეს სი­ლა­მა­ზე და სიყ­ვა­რუ­ლი რამ­დენს გა­უ­ნა­წი­ლო. ალ­ბათ, სა­კუ­თა­რი არ­ჩე­ვა­ნით მას­ზე მოტრფი­ა­ლე მა­მა­კა­ცებს გული დას­წყვი­ტა კი­დეც", - ჰყვე­ბო­და გიზო ნიშ­ნი­ა­ნი­ძე.

• სხვა თბი­ლი­სე­ლე­ბის­გა­ნაც მსმე­ნია, ქუ­ჩა­ში რომ გა­მოჩ­ნდე­ბო­და, მოძ­რა­ო­ბა ჩერ­დე­ბო­დაო.

ვინ იყო და­ვით გამ­რე­კე­ლი

ბუ­ბუ­სი­ას მე­უღ­ლე და­ვით (დათ­კა) გამ­რე­კე­ლი - ქარ­თუ­ლი კულ­ტუ­რის და სა­ო­პე­რო ხე­ლოვ­ნე­ბის მშვე­ნე­ბად იყო მიჩ­ნე­უ­ლი, რად­გან უნი­კა­ლუ­რი ხმა ჰქონ­და. რო­გორც მუ­სი­კის­მცოდ­ნე­ე­ბი, კრი­ტი­კო­სე­ბი ამ­ბობ­დნენ, მისი ბა­რი­ტო­ნი ხა­ვერ­დო­ვა­ნი ტემ­ბრით იყო შე­ზა­ვე­ბუ­ლი. ამ­ბობ­დნენ იმა­საც, რომ იტა­ლი­უ­რი ბელ­კან­ტოს ტრა­დი­ცი­ებ­საც იზი­ა­რებ­და. რო­დე­საც იტა­ლი­ე­ლებს მის­თვის მო­უს­მე­ნი­ათ, უთ­ქვამთ, ვინ არის ეს ჩვე­ნე­ბუ­რიო. რამ­დე­ნი­მე ათე­უ­ლი ვო­კა­ლურ-არ­ტის­ტუ­ლი სახე ჰქონ­და შექ­მნი­ლი.

ნი­ჭი­ე­რი მომ­ღე­რა­ლი, კარ­გი იუ­მო­რის პატ­რო­ნი და ენაკ­ვი­მა­ტიც ყო­ფი­ლა. თურ­მე სა­სა­ცი­ლო და კუ­რი­ო­ზუ­ლი ამ­ბე­ბის გა­თა­მა­შე­ბაც კარ­გად გა­მოს­დი­ო­და. სა­ინ­ტე­რე­სო ცხოვ­რე­ბა ჰქონ­და. ადა­მი­ა­ნებს უყ­ვარ­დათ და ბევ­რი მე­გო­ბა­რი ჰყავ­და.

"რა­საც აღ­ნიშ­ნავ­დნენ ის იყო, რომ ჰქონ­და ბუ­ნე­ბის­გან მი­ნი­ჭე­ბუ­ლი და­ყე­ნე­ბუ­ლი ხმა... რაც იშ­ვი­ა­თო­ბა გახ­ლდათ. და­ვი­თი ჭი­ა­თუ­რე­ლი იყო. თბი­ლის­ში რომ ჩა­მო­ვი­და, ერთი ცნო­ბით, "სა­მე­დი­ცი­ნო­ზე“ უს­წავ­ლია, სხვა ცნო­ბით აგ­რო­ნო­მი ყო­ფი­ლა. მაგ­რამ, რო­გორც ჩანს, სიმ­ღე­რის­კენ გული სულ უწევ­და და თა­ვის გა­მორ­ჩე­ულ მო­ნა­ცე­მებს გრძნობ­და. მოკ­ლედ, კონ­სერ­ვა­ტო­რი­ას სხვა სას­წავ­ლებ­ლის დამ­თავ­რე­ბის შემ­დეგ მი­ა­შუ­რა.

მა­შინ თბი­ლი­სის კონ­სერ­ვა­ტო­რი­ა­ში ცნო­ბი­ლი პე­და­გო­გი ევ­გე­ნი ვრონ­სკი მოღ­ვა­წე­ობ­და, რო­მე­ლიც მისი მას­წავ­ლე­ბე­ლიც იყო, რო­მელ­საც ოპე­რის სა­უ­კე­თე­სო მომ­ღერ­ლე­ბის მთე­ლი პლე­ა­და აღუზ­რდია. მათ შო­რის და­თი­კო გამ­რე­კე­ლიც იყო. ვრონ­სკიმ მისი გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი ნიჭი მა­შინ­ვე შე­ნიშ­ნა და და­ვით­მაც ერთ წე­ლი­წად­ში, ყვე­ლას­თვის გა­საკ­ვი­რად, რამ­დე­ნი­მე სა­ო­პე­რო პარ­ტი­ის და­ე­უფ­ლე­ბა შეძ­ლო,“ - აღ­ნიშ­ნავს მუ­სი­კის­მცოდ­ნე რუ­სუ­დან ქუ­თა­თე­ლა­ძე და­ვით გამ­რე­კელ­ზე მომ­ზა­დე­ბულ გა­და­ცე­მა­ში "ჰოპ­ლა, ჩვენ ვცო­ცხლობთ“.

***

სპე­ცი­ა­ლის­ტე­ბი იმა­საც აღ­ნიშ­ნა­ვენ, რომ და­ვით გამ­რე­კელს ისეთ პე­რი­ოდ­ში რომ არ ეცხოვ­რა, როცა საბ­ჭო­თა კავ­შირს "რკი­ნის ფარ­და" ჰქონ­და დაშ­ვე­ბუ­ლი, და­ვით გამ­რე­კე­ლი თა­ვი­სი უნა­რე­ბით, ხა­ვერ­დო­ვა­ნი რბი­ლი ბა­რი­ტო­ნით მსოფ­ლიო დო­ნის მოვ­ლე­ნა იქ­ნე­ბო­და.

მას­ზე უფ­რო­სი თა­ო­ბის­გან ისიც მო­მის­მე­ნია, როცა სცე­ნის გარ­და, სად­მე ოჯა­ხურ შეკ­რე­ბებ­ზე მღე­რო­და ჭა­ღე­ბი ზან­ზა­რებ­და და იბ­ზა­რე­ბო­დაო... ასე აფა­სე­ბენ და იხ­სე­ნებ­დნენ გე­ნი­ა­ლურ მომ­ღე­რალს.

წაიკითხეთ სრულად