საქართველოს მესამე პრეზიდენტმა, მიხეილ სააკაშვილმა, რომელიც ამჟამად სასჯელს რუსთავის პენიტენციურ დაწესებულებაში იხდის, სოციალურ ქსელში ვრცელი წერილი გამოაქვეყნა.
სააკაშვილი წერილში საუბრობს და აღწერს იმ რეალობას, რაც თან ახლავს ციხეში ცხოვრებას. წერილის ერთ ნაწილში კი საუბრობს ხელოვნების სფეროს წარმომადგენლებზე, რომელთა ნაწილი ახლა, მის მსგავსად, ციხეშია. სააკაშვილმა მისი შვილის, ელის-მარია სააკაშვილის დედაზე, სოფო ნიჟარაძეზეც ისაუბრა:
"წერილი რუსთავის კალათბურთის ციხის ლიგიდან, მინდა ცოტა გაგახალისოთ, რადგან ქართველმა ხალხმა ჯერ ვერ მოიცალა, რომ ჩემთვის ციხის კარი გაეღო, გადავწყვიტე მე თვითონ გაგიღოთ ეს კარები და შიგნით შემოგიპატიჟოთ.
...
იმ დღეს სოფო მოვიდა, ყოველთვიურ ვიზიტზე (ფანჯრის აქეთ-იქიდან ვსაუბრობთ ტელეფონით, რომელიც სულ წივის) და ვინაიდან მრავალი წელია არც ამღერებენ და არც ფილმებში იღებენ, თავი უცებ ციხეებზე გადაღებულ უცხოურ ფილმში წარმოიდგინა, გრძელი დერეფნებით, რომლებიც გეგონება არ მთავრდება, გასაღებების და რკინის კარების ჩხაკუნით, ნახევრად ბნელი, მოქუფრული სივრცეებით, მოღუშული თანმხლები ბადრაგით.
სოფოს ასევე უცებ გაახსენდა მრავალი წლის წინ "ვერის უბნის მელოდიებში“ თამაში, როცა მას, როგორც მრეცხავ ვარდოს, ციხეში სვამენ შეშის მოპარვისთვის.
ეს ყველაფერი ნახევრად ხუმრობით და ისე ამ ღირსეულ ადამიანების ყოველი შემდეგი დღე ციხეში დიდი დანაშაულია მათი გამომკეტავების. ეს ხალხი ახლა საოპერო სცენებს უნდა იპყრობდეს, ახალ იუსტიციის სახლებს იგონებდეს, ახალ მედიებს ქმნიდნენ, ნამდვილ პარლამენტში უნდა ისხდნენ - მოკლედ ქვეყანას რომელთაც ესენი ძალიან სჭირდებათ, უნდა ემსახურებოდნენ. ხოლო დანარჩენ პატიმრებს ბევრად უფრო ადამიანური მოპყრობა სჭირდებათ.
დიდება თავისუფლებას, თავისუფლებას დიდება!" - წერს მიხეილ სააკაშვილი.

მომღერალი სოფო ნიჟარაძე პირად ცხოვრებაზე იშვიათად საუბრობს, თუმცა ის ცოტა ხნის წინ ალაპარაკდა. სოფო ტვ პირველზე, გადაცემა „პირველ სტუდიას“ სტუმრობდა, სადაც უამრავ თემაზე ისაუბრა, მათ შორის მიხეილ სააკაშვილთან ურთიერთობაზეც.
„ჩემი ცხოვრების მთავარი ამბავი, ალბათ, მიშასთან შეხვედრა იყო, იმიტომ, რომ იმ დღეს იმ ადგილას საერთოდ არ უნდა ვყოფილიყავი და ეს უბრალოდ, შემთხვევით მოხდა. ამ შეხვედრამ განაპირობა მერე ყველაფერი და ეს ყველაფერი კავშირშია ალისასთან. მიშა წერილებს ძალიან ხშირად, თითქმის ყოველდღე მწერს. ხშირად ვნახულობ ხოლმე, რაც შემიძლია ვამხნევებ. ყოველდღიური მიმოწერა გვაქვს წერილის სახით, ახლა უკვე შაბათ-კვირის გარდა. ეს ხელნაწერი წერილი მართლა რაღაც რომანტიკაა. დღევანდელ რეალობაში უკვე ძალიან დავიწყებულია, 362 წერილი მაქვს შენახული.
მიშას შვილების და მათთან ურთიერთობის მონატრება აქვს. ბიჭები ძალიან დიდები არიან და, ალბათ, რაც მათთან დრო დაკარგა, უნდა, რომ აინაზღაუროს.
ალისა დედასთან და მამასთან ერთად ცხოვრებაზე ხშირად საუბრობს.. სულ მეკითხება - როდის მოვა მიშა. მიშა შვილს ძალიან ანებივრებს. ელის-მარია მეუბნება: მიშა რომ მოვა სახლში, მისი წესებით ვიცხოვრებთო.
რაღაცებზე მიწევს უარის თქმა იმის გამო, რომ ეს რაღაც მიშას არ შეეხოს და ბავშვიც დავიცვა" - ამბობდა სოფო.