მსახიობ თამუნა ნიკოლაძეს არნახული პოპულარობა კომედიურმა სერიალმა - "შუა ქალაქში" მოუტანა, სადაც ქეთევან ღლონტის როლს 10 წლის განმავლობაში თამაშობდა. როდესაც ასეთი მსახიობი არანაკლებ პოპულარულ, მაგრამ არაკომედიური ჟანრის სერიალში ინაცვლებს, საფრთხე ყოველთვის არსებობს, რომ შესაძლოა, მაყურებელმა ვერ მიიღოს. თამუნამ ეს საფრთხე მარტივად დაძლია, ორგანულად შეერწყა "ჩემი ცოლის დაქალებს".
ის ექიმი აჩიკოს ცოლი, თათია გახლავთ და არავის ახსოვს ქეთევან ღლონტი. ეს ის აჩიკოა, რომლის სერიალში გამოჩენამ ყველაფერი ყირაზე დააყენა. როგორ მოახერხა თამუნა ნიკოლაძემ ქეთევან ღლონტის ჩრდილიდან გამოსვლა და რა მოუტანა "დაქალებში" გამოჩენამ, ამაზე AMBEBI.GE-ს მკითხველს თავად უამბობს:
- "ჩემი ცოლის დაქალების" მეთოთხმეტე სეზონი გასულ ოქტომბერს ახალი დაწყებული იყო, როცა მიმიწვიეს. ძალიან მომწონს ქეთი დევდარიანის ხედვა, აქტუალურ და პრობლემატურ თემებს ეხება. სამწუხაროა, მაგრამ ბევრი ქალის თუ მამაკაცის სათქმელს ამბობს. მე როგორი ქალის თამაშიც მომიწია, ასეთები საქართველოში ბევრნი არიან. ისინი ითმენენ ღალატს იმისთვის, რომ ოჯახი არ დაანგრიონ; ფიქრობენ იმას, "რას იტყვის ხალხი"; ბავშვის გამო ხუჭავენ თვალებს, რომ პატარა უმამოდ არ გაიზარდოს...
როცა ქალბატონმა ეკა მჟავანაძემ, კასტინგის მენეჯერმა დამირეკა, მთხოვა, სასინჯი სცენა ჩამეწერა. როცა ჩავწერეთ, მითხრა - როგორც კი ექიმის ცოლი დაგვჭირდება, დაგიძახებთ, ამ როლზე პირდაპირ შენ წარმოგიდგინეო... კიდევ ერთხელ მადლობა მას ამისთვის. ეკრანზე დრამატული როლი აქამდე არ მქონდა ნათამაშები. არადა, თეატრში, ჩემს სფეროში ბევრი კარგი რეჟისორისგან ფსიქოლოგიური, დრამატული როლებით ახლაც განებივრებული ვარ... ჩემი კომედიური ჟანრის მსახიობობა "შუა ქალაქში" გამოჩენამ განსაზღვრა და კომედიური სახე ამ სერიალმა გამოავლინა.
- თუმცა ქეთევან ღლონტის სახეს "დაქალებში" სერიოზულად გაექეცით, კომედიიდან დრამაში გადასვლა ბუნებრივად მოხდა და სერიალში ორგანულად ჩაეწერეთ...
- ბევრი დრამატული როლიც მქონია, რომლებსაც მერე ტკბილად და მშვიდად გამოვემშვიდობე. მსახიობი როლს არ უნდა მისტიროდეს და არ უნდა ენანებოდეს როლი, რომელიც წლები თამაშობდა. უბრალოდ, ტკბილ მოგონებად უნდა დატოვოს. უნდა გააკეთოს ახალი და მორიგ საფეხურს შეეჭიდოს. ამიტომ, "დაქალების" ძალიან კმაყოფილი ვარ. დარწმუნებული ვარ, ეკრანზე კიდევ ბევრ რაღაცას ვითამაშებ, რადგანაც ღვთის წყალობა მაქვს და რეჟისორებისაც, რასაც სულ ვგრძნობ.
ჩემი ისტორია დღეს არ დაწყებულა, 3 წლის ასაკიდან მარჯანიშვილის თეატრის სცენაზე დავდექი, ბავშვობიდან ჯერ შტატგარეშე მსახიობი ვიყავი, მერე სხვადასხვა თეატრში ვთამაშობდი. სხვა პროფესიაზე ცხოვრებაში არ მიფიქრია! რაც დავიბადე და რამდენი წლისაც ვარ, ჩემში თეატრი სულ არის. სხვანაირად ვერ წარმომიდგენია ცხოვრება. გააგრძელეთ კითხვა