სოფი ლორენს გაუმართლა არა მარტო კარიერაში, არამედ პირად ცხოვრებაშიც - ნახევარ საუკუნეზე მეტი გვერდით ჰყავდა მოსიყვარულე მამაკაცი, რომლისგანაც ორი ვაჟი შეეძინა. მაგრამ ეს ბედნიერება მისთვის ადვილი არ იყო.
ცნობილ მსახიობს 87 წელი შეუსრულდა. ის არ მალავს თავის ასაკს და არ ცდილობს ახალგაზრდულად გამოიყურებოდეს. ცხოვრობს ჟენევის ტბის სანაპიროზე და ყოველდღე მადლობას უხდის ღმერთს მზის ამოსვლასა და მზის ჩასვლისთვის.
სოფი ლორენს პრაქტიკულად დაავიწყდა სოციალური ცხოვრება. გამონაკლისი დაუშვა 2017 წლის დეკემბერში მოსკოვში გამართული საქველმოქმედო ღონისძიებისთვის. ის ძალიან იშვიათად იძლევა ინტერვიუებს და მაშინვე უცხადებს თავდაჯერებულ ჟურნალისტებს: „ჩემი ცხოვრება ზღაპარს არ ჰგავდა. მტკივა ამდენ რამეზე საუბარი“.
ლორენი არ აჭარბებს: მის ბიოგრაფიაში მართლაც ბევრი სევდიანი და ტრაგიკული თავია.
სიღარიბე, შიმშილი, ვირთხები - ასეთი იყო მომავალი ვარსკვლავის ბავშვობა.
თითქმის კონკიას ისტორია, რომელმაც პრინცთან შეხვედრის შემდეგ ბედის რადიკალურად შეცვლა შეძლო. სოფი ლორენისთვის ეს პრინცი იყო კარლო პონტი, სიყვარული და ერთგულება.
დედამ ერთხელ სცადა, მსახიობი გამხდარიყო, მაგრამ გზაზე შემხვედრი მამაკაცების ღალატით გატეხილმა კარიერას წერტილი დაუსვა. სცენაზე ოცნებების ახდენა მან ქალიშვილის დახმარებით გადაწყვიტა, რომელიც სილამაზის კონკურსზე 15 წლის ასაკში გაგზავნა. კაბა ვარდისფერი ფარდისგან იყო შეკერილი, ძველი შავი ფეხსაცმელი კი თეთრი საღებავის სქელი ფენით იყო დაფარული და ცდილობდა ახალი გამოჩენილიყო. ძალისხმევა არ იყო უშედეგო - სოფიმ გაიმარჯვა კონკურსში და დედასთან ერთად რომში გაემგზავრა პრიზით 35 000 იტალიური ლირა (დაახლოებით $35).
სწორედ იქ, ერთ-ერთი ქუჩის კაფეში, 1951 წლის მაისში, კარლო პონტიმ, უკვე ცნობილმა რეჟისორმა, რომელმაც მსოფლიოში ჯინა ლოლობრიჯიდა აღმოაჩინა, ახალგაზრდა სოფი შენიშნა. მან გოგონა სინჯებზე მიიწვია. როგორც მამაკაცი მოგვიანებით იხსენებდა, მან მაშინვე იგრძნო მასში ქარიზმა, მიხვდა, რომ კამერას შეუყვარდებოდა პირდაპირი და მომხიბვლელი სამხრეთელი ქალი. მაშინ მხოლოდ ერთი რამ არ იცოდა - თვითონ რომ სიგიჟემდე შეიყვარებდა. ის 38 წლის იყო, სოფი - მხოლოდ 16-ის.
მეუღლის და ვაჟის ყოლამ არ შეაჩერა კარლო პონტი - მან თავი დაკარგა. დამწყები მსახიობისთვის ის გახდა არა მხოლოდ შეყვარებული, მენტორი და საუკეთესო მეგობარი, არამედ ის, ვინც შექმნა იგი, როგორც პიროვნება და როგორც ჩვენი დროის ერთ-ერთი უდიდესი მსახიობი.
უპირველეს ყოვლისა, გვარი შიკოლონე (სოფიმ მამისგან მემკვიდრეობით მიიღო) შეცვალა ლორენმა (მაშინ პოპულარული შვედი მსახიობის, მართა თორენის სახელთან ასოციაცია), შემდეგ კი გაკეთდა წინადადება „ზედმეტად გრძელი ცხვირის“ გამოსწორების შესახებ. და თუ სოფი ლორენი უპირობოდ დათანხმდა პირველს, მან კატეგორიული უარი თქვა მეორეზე.
პონტიმ იპოვა მომგებიანი კონტრაქტები საყვარელი ადამიანისთვის, იყიდა ყველა ფილმი, სადაც ლორენი ეროტიკულ სცენებში გამოჩნდა. ამან ხელი შეუწყო მის აღიარებას ჰოლივუდში და, როგორც მოგვიანებით თავად მსახიობმა თქვა, "დაეხმარა, ეპოვა ცხოვრების აზრი".
სოფის პირველმა სერიოზულმა როლმა ფილმში „ნეაპოლის ოქრო“ 20 წლის დებიუტანტს არა მხოლოდ დიდება, არამედ ქორწინების წინადადებაც მოუტანა. გადაღების ბოლოს კარლო პონტიმ მას ბრილიანტის ბეჭედი აჩუქა.
გრძნობებში ჩაძირულმა სოფიმ ყურადღებაც კი არ მიაქცია, რომ შეყვარებული არ ჩქარობდა ცოლის მიტოვებას. ამას ჰქონდა მიზეზები - მკაცრი იტალიური კანონები, რომლებიც გმობდა განქორწინებას.
უცნობია, რამდენ ხანს დაკმაყოფილდებოდა მსახიობი ბედიის როლით, რომ არა სიმპათიური მამაკაცი კერი გრანტი. გადამღები ჯგუფი მზად იყო დაედასტურებინა, რომ მსახიობებს შორის იყო "ქიმია", რომელიც ბირთვული აფეთქების მსგავსი იყო.
აქ პონტიც კი ანერვიულდა და სასწრაფოდ წერილი გაუგზავნა ადვოკატებს ცოლთან სასწრაფოდ გაყრის ბრძანებით. მაგრამ ვატიკანი წინააღმდეგი იყო. გამოსავალი იპოვეს - ცოლს მექსიკაში დაშორდებოდა და სოფისთან სწორედ იქ მოაწერდა ხელს.
ქორწინების რეგისტრაციის მიუხედავად, სოფი ლორენმა საქორწინო კაბის გამოცდა მხოლოდ გადასაღებ მოედანზე შეძლო - ვატიკანმა არ აღიარა იტალიაში გაფორმებული განქორწინება და კარლოს ქორწინება ლორენთან ბათილად გამოაცხადა.
შეყვარებულებმა შემდეგი წლები გაატარეს ყალბი სახელებით.
რომის პაპისადმი გაუთავებელმა შუამდგომლობამ შედეგი არ გამოიღო. ათ წელზე მეტი ხნის განმავლობაში სოფი და კარლო დევნილთა ცხოვრებას ეწეოდნენ, სანამ საბოლოოდ, ბევრი ფიქრისა და ხეტიალის შემდეგ, მათ საფრანგეთის მოქალაქეობა არ მიიღეს. 1966 წელს ლორენისა და პონტის ქორწინება ოფიციალურად იქნა აღიარებული.
ურთიერთობების გაფორმებასთან დაკავშირებული პრობლემების მიუხედავად, სოფი ლორენის ცხოვრება ზღაპარს ჰგავდა. საკვანძო სიტყვაა "როგორც ჩანს". ჰორმონალური დისბალანსის გამო სოფის, რომელიც სასოწარკვეთილი ოცნებობდა, დედა გამხდარიყო, ორი აბორტი ჰქონდა. მრავალი წლის განმავლობაში ლორენი გადიოდა უნაყოფობის თერაპიის კურსს კლინიკაში. გამძლეობამ, ლოცვამ და ესტროგენის ინიექციების ხანგრძლივმა კურსმა იმოქმედა: 34 წლის ასაკში მსახიობი დაორსულდა.
ჩაიკეტა ჟენევის ტბის სანაპიროზე მდებარე სასტუმროში და ყოველგვარი კავშირი გაწყვიტა გარესამყაროსთან.
მსახიობმა საკუთარ თავს ტელევიზორის ყურება, სატელეფონო ზარებზე პასუხის გაცემა აუკრძალა და მთელი 9 თვე ყურსასმენებით იცხოვრა, მის გვერდით მხოლოდ კარლო პონტი და ინეს ბრუჩა იყვნენ, პირადი მდივანი და ერთგული თანაშემწე.
იმისათვის, რომ არ გაგიჟებულიყო, სოფიმ სთხოვა ოთახის მინი-სამზარეულოთი აღჭურვა, რომელშიც მან სრულყოფილებამდე გააუმჯობესა თავისი კულინარიული უნარები. ცოტა მოგვიანებით მან რეცეპტების წიგნიც კი გამოუშვა.
როდესაც კარლო პონტი-უმცროსი დაიბადა 1968 წლის 29 დეკემბერს, გამთენიისას, სოფის ბედნიერებას საზღვარი არ ჰქონდა. პრესკონფერენცია მოეწყო სწორედ იმ საავადმყოფოში, სადაც მსახიობმა იმშობიარა! უბრალოდ წარმოიდგინეთ: სოფი თავის შვილთან ერთად წევს, კარლო პონტი და ექიმები პასუხობენ ასობით აღელვებული ჟურნალისტის შეკითხვებს.
რამდენიმე წლის შემდეგ კარლოს და სოფის მეორე ვაჟი ედოარდო შეეძინათ. ისევ დიდი რისკი იყო და ექიმები დაჟინებით მოითხოვდნენ ორსულობის შეწყვეტას, მაგრამ სოფიმ არაჩვეულებრივი ხასიათი გამოავლინა და ბავშვი გადაარჩინა.
”მე არ მაქვს პრეტენზია, რომ ვიყო ისეთივე სუფთა, როგორც ახლად დაცემული თოვლი. მაგრამ მართლა რომ მქონოდა ყველა ის რომანი, რომლებსაც ჟურნალისტები მომაწერენ, ფილმების გადასაღებად დრო არ მექნებოდა“, - თქვა პონტიმ ინტერვიუში.
კარლო პონტი 2007 წელს გარდაიცვალა.