5 წლის შემდეგ არ ველოდი ყოფილ ცოლს ჩემი სახლის ზღურბლზე, მეგონა, პატიების სათხოვნელად მოვიდა, მაგრამ... - Marao

დედასა და შვილს შორის განსაკუთრებული კავშირის არსებობაზე სამყარო დიდი ხანია, შეთანხმდა, თუმცა ეს კავშირი ზოგჯერ არ არის საკმარისი ოჯახის შესანარჩუნებლად და წყვილს შორის სიყვარულის გადასარჩენად. ალექსი ვერასდროს წარმოიდგენდა, რომ მისი ერთ დროს მშვენიერი ქორწინება დაინგრეოდა, ცოლი სხვა კაცის გამო მიატოვებდა და მათი შვილი 5 წლის განმავლობაში დედის გარეშე დარჩებოდა.

ალექსი და ანასტასია

ალექსი და ანასტასია ერთად არაერთი წლის განმავლობაში ცხოვრობდნენ. ისინი გეგმავდნენ ქორწინების 7 წლისთავს, ამზადებდნენ 6 წლის შვილს სკოლაში მისაყვანად... მათი ერთობლივი ცხოვრება სასიამოვნო და ლამაზი იყო, ყოველ შემთხვევაში, ალექსი ასე ფიქრობდა, რადგან თანაცხოვრების მანძილზე არც ერთი წამით შეუწყვეტია ცოლსა და შვილზე ზრუნვა, მათი სიყვარული და პატივისცემა. ის ფიქრობდა, რომ ოჯახს ყველაფერი ჰქონდა - კომფორტი, სიმშვიდე, სიყვარული... მაგრამ რაღაც მომენტში ალექსიმ შეამჩნია, რომ ანასტასია შეიცვალა. ის უფრო მოკრძალებული და გაფანტული გახდა. ალექსიმ დილით არაერთხელ იპოვა ის მისაღებში დივანზე მძინარე. როცა მის მდგომარეობაზე წუხდა და კითხვების დასმა დაიწყო, ანასტასიამ უპასუხა, რომ მარტო ყოფნა სურდა. ალექსიმ გაგებით უპასუხა ამ სურვილს. ცოლს ენდობოდა და მის საქციელში ცუდს ვერაფერს ხედავდა.

ნდობა შესუსტდა მაშინ, როცა ალექსის მეგობრებმა უთხრეს, რომ ანასტასია საკმაოდ დიდი ხნის განმავლობაში სამსახურიდან მამაკაცს მოჰყავდა მანქანით. ყურებს არ უჯერებდა, თუმცა დაიჯერა, რომ ანასტასიას საქციელის ახსნა სწორედ ეს იყო.

სამსახურიდან დაბრუნებულმა ალექსიმ ცოლთან საუბარი გადაწყვიტა. ანასტასია არც მალავდა, რომ სხვა მამაკაცი ჰყავდა. მოსალოდნელი ჩხუბისა და სკანდალის ნაცვლად, ალექსი უყურებდა, როგორ ალაგებდა მისი ცოლი ნივთებს.

- დანიელი ჩემთან დარჩება, - თქვა ალექსიმ.

- კარგი, - წყნარად უპასუხა ანასტასიამ, რამაც ალექსი ააფორიაქა.

- და შენ უბრალოდ მიატოვებ მას? არ ეცდები შენთან წაყვანას?

ანასტასიამ ამოიოხრა და ჩემოდანი შეკრა:

- ჩემი... სერგი ჯერ არ არის მზად ჩემს შვილთან ერთად საცხოვრებლად. მე დავბრუნდები ჩემი ნივთების ასაღებად, როცა სახლში არ იქნები - თქვა მან.

ალექსიმ არ იცოდა, როგორ მოქცეულიყო. იმედგაცრუება უსასრულო და ძალიან მტკივნეული აღმოჩნდა. დანიელი დედას არ დამშვიდობებია. შვილის სანახავად ანასტასია არასდროს მისულა. ამიტომ ალექსი პატარას ატყუებდა, რომ დედა მივლინებაშია, რომ მალე დაბრუნდება...

დანიელმა ძლივს გაუძლო დედის გარეშე ყოფნას და ალექსისთვის ეს იყო ერთ-ერთი ყველაზე რთული პერიოდი მის ცხოვრებაში, მაგრამ, საბოლოოდ, ბიჭუნა შეეგუა ყველაფერს და მამასთან ერთად მშვიდად ცხოვრება დაიწყო. ალექსი ზრუნავდა შვილის განათლებაზე და მისთვის ყველაფერს აკეთებდა.

ასე გავიდა წლები. დანიელი აქტიური მოზარდი გახდა, საღამოობით მამა და შვილი თამაშობდნენ სამაგიდო თამაშებს და შაბათ-კვირას ქალაქგარეთ გადიოდნენ. მათი ურთიერთობა მეგობრული იყო და ალექსი ძალიან ამაყობდა ამით.

ერთ საღამოს კარზე დააკაკუნეს და ალექსი წავიდა გასაღებად. ზღურბლზე ანასტასია იდგა. ლამაზად და მოვლილად გამოიყურებოდა. ძვირად ღირებული ქურთუკი, შეღებილი თმა და მაკიაჟი - აშკარა იყო, რომ ის ალექსიზე უკეთ ცხოვრობდა. შემოსასვლელად დაპატიჟა, რაზეც ქალი ღიმილით დათანხმდა. ანასტასიას მზერა მაშინვე შეჩერდა დერეფანში მდგომ დანიელზე. ბიჭი გაიყინა და სიტყვა არ უთქვამს.

- გამარჯობა, დანიელ! - მიესალმა ანასტასია და მაღალქუსლიანი ჩექმები გაიხადა. უფრო ახლოს მივიდა მასთან. - როგორ ხარ? - დანიელიმ არ უპასუხა. მისი სახე ბევრ რამეს გამოხატავდა…

- მაპატიე, რომ ასე მოულოდნელად გავქრი და მაპატიე, რომ არ გნახე. ვიცი, გაგიჭირდა, მაგრამ მეც გამიჭირდა - ანასტასიამ ლაპარაკი განაგრძო, დანიელი კი გაფართოებული თვალებით უყურებდა. შემდეგ ალექსიმ ყოფილი ცოლი ჩაიზე დაპატიჟა. უკვე მაგიდასთან გახდა ცნობილი, რომ ანასტასია ახლა სხვა ქალაქში ცხოვრობს. მისი ქმარი ბევრს შოულობს და ახლა უკვე თანახმაა, რომ ანასტასიამ შვილი თან წაიყვანოს.

- ამიტომ მოვედი დანიელისთვის. აქ დიდხანს ვერ დავრჩები, სახლში უნდა დავბრუნდე - თქვა ანასტასიამ.

- როდემდე გინდა მისი წაყვანა? - ჰკითხა ალექსიმ.

- სამუდამოდ, თუ დანიელი წინააღმდეგი არ არის, - გაიღიმა ანასტასიამ. მან დანიელის შეხედა და საპასუხო ღიმილს ელოდა, მაგრამ მის სახეზე გაურკვევლობა იყო.

ალექსის ესმოდა, რომ დანიელს სურდა დედასთან ყოფნა, მაგრამ მან დაინახა, რომ დანიელი ახლა ვერ ახერხებდა ადეკვატური გადაწყვეტილების მიღებას. ამიტომ, მან შესთავაზა შემდეგი:

- დანიელ, თუ გინდა, ახლავე ნუ წახვალ, შაბათ-კვირას წადი, დაათვალიერე იქაურობა, შეეგუე... - თქვა ალექსიმ, არჩევანი კი მაინც დანიელზე იყო, მას უნდა გადაეწყვიტა, რომელ მშობელთან იცხოვრებდა. ალექსის არ სურდა აურზაურის ან ჩხუბის დაწყება ქალთან, რომელმაც ერთხელ უღალატა. ერთი მხრივ, მას გაუხარდა, რომ იგი კვლავ გამოჩნდა მისი შვილის ცხოვრებაში, მაგრამ მეორე მხრივ, ახლა ალექსის ეშინოდა მარტო დარჩენის.

როცა დანიელი შაბათ-კვირას დედასთან წავიდა, ალექსი შფოთავდა, ვერ ისვენებდა, ფიქრობდა, როგორ შეიძლებოდა ყოფილიყო ის დედის ახალ სახლში... მას არ სურდა მარტო ყოფნა. კვირა საღამოს დანიელი სახლში დაბრუნდა. ძილის წინ ალექსიმ ჰკითხა:

- დედასთან აპირებ ცხოვრებას?

- არა, - თავი გააქნია ბიჭმა. - დედას ბიძია სერგი ჰყავს, შენ კი ჩემი ერთადერთი ხარ. შენთან დავრჩები და დედას ნება მიეცი, ჩვენთან მოვიდეს.

ამ დროს ალექსი ბედნიერებისგან კინაღამ ატირდა. შვილს მაგრად მოეხვია და ღამე მშვიდობისა უსურვა.