"ხშირად მსაყვედურობენ ჩემი ემოციური ხასიათის გამო. მეუბნებიან, რომ რაღაცებს მსუბუქად შევხედო და ყველაფერი გულთან ახლოს არ მივიტანო", - ამბობს მომღერალი ნინო ძოწენიძე. რა ენატრება ყველაზე მეტად, რა ვერ ისწავლა დღემდე, რას ნანობს და რა ისწავლა საკუთარ შეცდომებზე? - ამ ყველაფერს მის მიერ დასრულებული წინადადებებიდან შეიტყობთ.
- დაბადების თარიღი...
- ...24 აპრილი.
- ბავშვობაში მინდოდა გამოვსულიყავი...
- ...მომღერალი და მიხარია, რომ დღეს საყვარელ საქმეს ვაკეთებ.
- ჩემზე ამბობენ...
- ...ნინო სანდო გოგოაო.
- ცხოვრებას თავიდან რომ ვიწყებდე...
- ...იმავე გზას გავივლიდი, მაგრამ ჩემს ნებაზე და ჭკუაზე რომ იყოს, რაღაც ტკივილებს, რომელიც ცხოვრებაში მქონდა, აუცილებლად შევცვლიდი.
- ჩემი პირველი წარმატება...
- ...იყო 10-11 წლის ასაკში, როდესაც საბავშვო თეატრში ძალიან კარგ სპექტაკლში "წითელქუდა" ვითამაშე. მაშინდელ ემოციას რომ ვიხსენებ, ვფიქრობ, ის წარმატება ცოტათი გაუცნობიერებელიც იყო, მაგრამ ამ ყველაფრით ბედნიერი ვიყავი. ყურადღების ცენტრში ყოფნა ბავშვობიდან მომწონდა. როცა ჩემზე ლაპარაკობდნენ და მაქებდნენ, მიხაროდა. სულ მინდოდა, ჩემზე კარგი ეთქვათ.
- ჩემს წარმატებაში ყველაზე დიდი წვლილი მიუძღვით...
- ...მშობლებს. მადლობა მათ იმ თავისუფლებისთვის, რომელიც მომცეს. ქუთაისიდან თბილისში მარტო წამოვედი, ჩემს გადაწყვეტილებებს ყოველთვის ადეკვატურად უდგებოდნენ, წინააღმდეგობას არ მიწევდნენ და ყველაფერს მიკეთებდნენ, რომ სცენაზე ვმდგარიყავი.
- ბედნიერი ვარ, რომ...
- ...დავიბადე, ვცოცხლობ და ირგვლივ ძალიან კარგი ადამიანები მყავს.
- ჩემი სავიზიტო ბარათია...
- ..."შინამანაკენა".
- ყოველთვის მაქვს სურვილი...
- ...სამყარო უფრო კეთილი იყოს, ვიდრე რეალურად არის, რომ ჩვენ ყველანი პირად ინტერესებსა და პატივმოყვარეობაზე მაღლა ვიდგეთ.
- თვისება, რომელიც ჩემში ყველაზე მეტად მომწონს...
- ...არასდროს არაფრის გამო არ ვიბოღმები. მიყვარს ნიჭიერი ადამიანები და მომწონს, რომ მათი დანახვის და აღიარების უნარი მაქვს. ჩემს ცხოვრებაშიც ისე მოხდა, რომ ბავშვობიდან დღემდე, ჩემი ნიჭის დამნახავები და ამღიარებლები არ მაკლდნენ, ძალიან პატარა ასაკიდან ვმღერი, 5 და 6 წლის რომ ვიყავი, დიდ სკამზე დამაყენებდნენ და მამღერებდნენ. კარგი სიტყვები და მოფერება ბავშვობიდან არ მაკლდა.
- თვისება, რომელიც არ მომწონს და ვცდილობ, გამოვასწორო...
- ...ეს სიზარმაცეა. ვიცი, საამისოდ უკვე დიდი ვარ, მაგრამ გვიანი ახლაც არ არის. ხასიათის ადამიანი გახლავართ. ჩემთვის განწყობა მნიშვნელოვანია, ემოციური ბალანსის დაჭერა ხშირად მიჭირს. ჩემთვის არ არსებობს "ეს გასაკეთებელია და უნდა გავაკეთო", განწყობა უნდა მქონდეს, რომ გავაკეთო, უნდა მომწონდეს გარემო, უნდა მომწონდეს სიტუაცია, ძალით არაფრის გაკეთება არ შემიძლია.
- საკუთარ შეცდომებზე ვისწავლე...
- ...აბსოლუტურად ყველაფერი. ეს გზა თუ არ გაიარე, წარმოუდგენელია განვითარდე. შეიძლება იგივე შეცდომა მეორედაც დაუშვა, მაგრამ ესეც საჭიროა, სხვაგვარად ცხოვრება არ გამოდის. ჩემი შეცდომები გარკვეულწილად სიზარმაცესთანაა დაკავშირებული. შემეძლო მეტი რესურსი და ენერგია ჩამედო ჩემს საქმეში. თუკი საქმეს ხელს მოვკიდებ და დავიწყებ, მერე ზარმაცი არ ვარ, მაგრამ საქმის დაწყებამდე სიზარმაცე ნამდვილად მჩვევია.
- შეცდომების დაშვების შიში თუ გაქვთ?
- არ ვარ რისკიანი, შეცდომების დაშვების მეშინია, მერე განვიცდი, ძალიან ემოციური ვარ. ცხოვრებაში ყოველთვის ყველაფერი ისე არ ლაგდება, როგორც ჩვენ გვინდა.
- პატიება შემიძლია...
- ...მაგრამ ურთიერთობა სრულფასოვნად ვერ აღდგება, გულში ხინჯი მაინც მრჩება.
- როცა მომავალზე ვფიქრობ...
- ...ზუსტად ვიცი, ყველაფერი ჩემზეა დამოკიდებული, ჩემს მონდომებაზე. ადრე ბევრი ოცნება მქონდა, წლებთან ერთად თითქოს ეს ოცნებებიც გაქრა. ჩემთვის წარმატება ლანგრით არ მოურთმევიათ, ეს დიდი შრომის შედეგია. როცა მომავალზე ვფიქრობ, საკუთარ თავს ვეუბნები, რომ უნდა ვიმოქმედო, ყველაფერს აქვს თავისი ასაკი, მერე სანანებლად რომ მექცეს, სჯობს თავის დროზე გავისარჯო, არაფერი დავაკლო საქმეს, ურთიერთობებს.
- ვიბნევი...
- ...როცა ზედმეტად მაქებენ, ეს უხერხულობას მიქმნის. ძალზე კომუნიკაბელური და სოციალური ადამიანი ვარ, მაგრამ ყურადღების ცენტრში ყოფნისას, ზოგჯერ ვიბნევი, თან ეს ყურადღებაც მომწონს.
- ვნანობ...
- ...სიზარმაცის გამო დაკარგულ დროს, მაგრამ ყველაზე მეტად რასაც ვნანობ, ის არის, რომ მამის გვერდით არ ვიყავი, როდესაც ცუდად გახდა. მაშინ მე თბილისში ვიყავი, მამა - ქუთაისში.
- ამ წუთში ძალიან მინდა ვიყო...
- ...სადმე ძალიან ცხელ ქვეყანაში და ვირუჯებოდე, მზე ძალას მაძლევს, ენერგიით მავსებს. გაზაფხულს ყოველთვის დიდი მოლოდინით ვეგებები.
- წონასწორობიდან ჩემი გამოყვანა შეუძლია...
- ...უსამართლობას, როდესაც ფაქტს ვეჯახები, იქ ჩემს სათქმელს ყოველთვის ვამბობ. იმ ადამიანების კატეგორიას არ განვეკუთვნები, რომლებიც ჩუმდებიან. ზოგჯერ ჩემი თავისთვის მითქვამს, - "რა შენი საქმეა, ნინო, გაჩუმდი", მაგრამ დიდი უსამართლობით იმდენად ვღიზიანდები და მდგომარეობიდან გამოვდივარ, რომ გაჩერება არ შემიძლია. ამ დროს შეიძლება არაადეკვატური ვიყო. კი არაფერს დავლეწავ, მაგრამ იმ ადამიანს აუცილებლად "დავულაგებ" ჩემს აზრებს და დავანახვებ, რომ არასწორად ლაპარაკობს.
- სიყვარული ეს...
- ...არის ძალა, რომელიც გამოძრავებს და კარგ ადამიანად გაყალიბებს. სიყვარულის გრძნობის გარეშე ცხოვრება წარმოუდგენელია. რაც უფრო დიდი, ღრმა და გააზრებულია შენთვის ძვირფასი ადამიანის სიყვარული, ეს მეტად გაცოცხლებს და კარგ ადამიანად გაქცევს...გაგრძელება