გქონიათ ოდესმე განცდა, რომ ქალები განქორწინების შემდეგ გარდაიქმნებიან? ისინი უფრო აქტიური, საინტერესო და მრავალმხრივი პიროვნებები ხდებიან, რომლებთანაც დროს სასიამოვნოდ გაატრებ. ეს თვითკმარობის განცდა ხშირა დმხოლოდ გარეგნული ნიღაბია, ყველა ქალს სჭირდება სიყვარული და მზრუნველობა და როდესაც ის მამაკაცის გარეშე რჩება, მას არაერთი ფსიქოლოგიური პრობლემა ექმენბა.
„განქორწინების შემდეგ დედამთილი გადმოვიდა ჩემთან საცხოვრებლად. მართალი გითხრათ, ძალიან ბევრი ვართ. ზოგჯერ თავს ვიკავებ იმაზე ფიქრისგან, რომ სამსახურში უფრო ვისვენებ, ვიდრე სახლში, ”- აღიარებს ნატალია. ქალი დედამთილისგან იზოლირებას ვერ ახერხებს და ყოველდღიურად უწევს მისი „ატანა“.
ქალები განქორწინების შემდეგ
„ჩემი დედამთილი დიქტატორი ქალია. ის გამუდმებით გასცემს ბრძანებებს, აწესრიგებს სახლში ნივთებს და ამბობს, რა და ვინ უნდა გააკეთოს. მიჭირს, რადგან არ მინდა მასთან ურთიერთობა გავაფუჭო, ყველაფერს უნდა მოვუსმინო, რასაც ამბობს. პარადოქსი ისაა, რომ ჩემი დედამთილი, ყოველთვის რაღაცებს გვიბრძანებს, ფუსფუსებს და ის ჩემს სახლში ცხოვრობს.
განქორწინების შემდეგ, ჩემმა ყოფილმა ქმარმა დედამისს არაფერი მისცა. სახლი, რომელშიც ისინი ცხოვრობდნენ, ქმარს ეკუთვნოდა, ამიტომ ის ჩემთან გადმოვიდა საცხოვრებლად. როგორ? ჩემმა ყოფილმა ქმარმა ეს მას თავად შესთავაზა. ქუჩაში ხომ ვერ დავტოვებ? თან ის წლების წინ ჩემს შვილებს უვლიდა და ამისთვის მადლობელი ვარ.
და მაინც, დედამთილთან უბრალოდ ყოფნა და მასთან ცხოვრება ორი განსხვავებული რამ არის. იოლი ადამიანი არ არის, ყოველთვის აქტიური და პოზიტიურია, ერთი წუთითაც არ ჯდება. და თუ რაღაც არ მიდის მისი სცენარის მიხედვით, მაშინვე ნერვიულობასა და ბოლთის ცემას იწყებს. მისი რჩევებისა და მითითებებისგან სამსახურში ვისვენებ. მძულდა მუშაობა, თუმცა მას შემდეგ, რაც მილა ჩვენთან ცხოვრობს, სამსახური ჩემი საყვარელი ადგილი გახდა. დედამთილი პენსიაზეა, ბევრი თავისუფალი დრო აქვს, მაგრამ მაინც შეინარჩუნა შაბათს დილის 7 საათზე ადგომის ჩვევა. ყველას გვაღვიძებს, ვარჯიშობს ბავშვებთან ერთად და ცდილობს, დროულად შეგვკრიბოს საუზმისთვის. სხვათა შორის, განქორწინების მიზეზი მისი ჰიპერაქტიურობა იყო. ჩემმა ქმარმა უბრალოდ ვერ გაუძლო ამ ყველაფერს და ახლა მე მიწევს მისი დედის გაძლება...
დედამთილისგან დასასველებლად, წელიწადში ერთხელ ორი კვირით ბავშვებთან ერთად თურქეთში დავდიოდით. დედამთილს არ აქვს პასპორტი და სახლში ვტოვებდით, წელს ვერ შევძელი ბავშვების საზღვარგარეთ წაყვანა, ამიტომ აქვე, რეკრეაციულ ზონაში დასვენება და გამოძინება გადავწყვიტეთ.
რეკრეაციული ცენტრი უკვე ვიპოვნეთ, მაგრამ ბავშვებმა ბებიას ყველაფერი უთხრეს და მან გადაწყვიტა ჩვენთან ერთად წამოსულიყო დასასვენებლად. ამან ჩვენი მოგზაურობა უაზრო გახადა. ქმარს ვთხოვე, დედამისს დალაპარაკებოდა, მაგრამ მან უარი მითხრა. მე თვითონ გადავწყვიტე მასთან დალაპარაკება. დედამთილმა კი იფიქრა, რომ მე მისი დასვენებისთვის ფულის დახარჯვა არ მინდოდა და თქვა, რომ საკუთარ ხარჯებს თავად დაფარავდა. მას ეს ძალიან ეწყინა, წავედით დასასველებლად ისე, რომ ერთმანეთისთვის ხმა არ გაგვიცია. ნახევარი წელია, დედამთილი ჩემზე განაწყენებულია და არ გველაპარაკება. მგონია, რომ მას უბრალოდ ჩემი გაგება არ სურს. ასე გაძლება აღარ შემიძლია და არც ის ვიცი, როგორ მოვიქცე?“