ამბავი ელისაბედ II-ის დედამთილის შესახებ, რომელიც ზიგმუნდ ფროიდის დამსახურებით, მთელი ცხოვრება გიჟად ითვლებოდა - Marao
ამბავი ელისაბედ II-ის დედამთილის შესახებ, რომელიც ზიგმუნდ ფროიდის დამსახურებით, მთელი ცხოვრება გიჟად ითვლებოდა
როგორც ჩანს, ბევრი რამ არ ვიცით ბრიტანეთის სამეფო ოჯახის წევრების შესახებ, მაგრამ არის ერთი ამბავი ქალზე, რომელიც ყველაზე მეტად განიცდიდა სამეფო ოჯახის გავლენას.
თქვენ უკვე კარგად იცნობთ ბრიტანეთის სამეფო ოჯახის წევრებს, მაგრამ გსმენიათ პრინცესა ალისის შესახებ?
პრინცი ფილიპეს დედა და ელიზაბეტ II-ის დედამთილი. ინტერნეტში მის შესახებ არსებული რამდენიმე ჩანაწერი სავსეა სათაურებით - "დედოფლის შეშლილი ნათესავი", "პირველი გიჟი ბუკინგემის სასახლეში“ და სხვა.
1967 წელს მან მისცა ინტერვიუ, რომელიც დაიწყო შემდეგი სიტყვებით: ”მე დავიბადე ვინძორის ციხესიმაგრეში. დედოფალი ვიქტორია ჩემს დაბადებას ესწრებოდა. მაგრამ ყველამ გონებრივად ჩამორჩენილად მიმაჩნია და საავადმყოფოში გამიშვეს. ფსიქიატრიულში თავად ზიგმუნდ ფროიდი მკურნალობდა, ის არაკეთილსინდისიერი ადამიანი იყო“.
წარმოიდგინეთ, რა სენსაციური ამბავი იყო იმ დროის ყველაზე მნიშვნელოვანი გაზეთის პირველი გვერდისთვის.
როგორც უკვე ვიცით, მის დაბადებას თავად დედოფალი ვიქტორია ესწრებოდა, რომელიც მისი ბებია იყო. იმ დროს 66 წლის მმართველი აღმერთებდა თავის პატარა შვილიშვილს და ერთ-ერთმა პირველმა მიაქცია ყურადღება მის "უცნაურობებს". გოგონა სხვების სიტყვებზე კარგად არ რეაგირებდა და თვითონაც გვიან და ისე გაურკვევლად საუბრობდა, რომ სასწრაფოდ სასამართლოს ექიმთან გაგზავნეს. დიაგნოზი იმედს მოკლებული იყო - სმენადაქვეითებული, თითქმის ყრუ.
თუმცა, მოგვიანებით, ალისა საზოგადოებაში აქტიურად ჩნდებოდა - მისი შეყვარებულების სიას დასასრული არ ჰქონდა. 1902 წელს იგი მიიწვიეს ედუარდ VII-ის (ელისაბედ II-ის დიდი ბაბუა) კორონაციაზე, სადაც გაიცნო ბერძენი პრინცი ანდრია. მაღალი, სიმპათიური მამაკაცი ქერა თმით და ნაცრისფერ-მწვანე თვალებით, რომელიც ნამდვილად იყო ერთ-ერთი ყველაზე შესაშური მეწყვილე ამ ღონისძიებაზე.
ჩვენი გმირი მისთვის შესაფერისი იყო - ასევე სამეფო სისხლის, ლამაზი, მხიარული, თავაზიანი, უყვარდა ცეკვა (თუმცა კარგად არ ესმოდა). ეს ერთი ნახვით სიყვარული იყო, ქორწილი არ დააყოვნეს და 1903 წლის 6 ოქტომბერს დაქორწინდნენ. ალისა 18 წლის იყო, ანდრეი - 21 წლის.
დაიწყო ჩვეული ოჯახური ცხოვრება – რაც შეიძლება მოსაწყენი იყოს სამეფო ოჯახში. საუზმე საერთო მაგიდასთან, გასეირნება პარკში, ლანჩი განრიგის მიხედვით, საღამოს მეჯლისები და სკანდალები დახურულ კარს მიღმა. პრინც ანდრეის, მიუხედავად იმისა, რომ უყვარდა თავისი ახალგაზრდა ცოლი, არც ერთი გოგონა არ დაუტოვებია, მასთან ურთიერთობა რომ არ ჰქონოდა.
ელიზაბეტ II-ის მომავალი ქმრის, ფილიპის დაბადებამდე ცოტა ხნით ადრე, ოჯახის ცხოვრებაში არეულობა დაიწყო. 1918 წელს ალისას სიძე, ბერძენი მეფე, კონსტანტინე I იძულებული გახდა დაეტოვებინა ტახტი, წყვილი იძულებით ემიგრაციაში წავიდა შვეიცარიაში. იქ ალისამ შეიტყო საშინელი ამბავი რუსეთში მისი ორი საყვარელი დეიდის გარდაცვალების შესახებ: დიდი ჰერცოგინია ელიზაბეტ ფეოდოროვნა ურალის ქალაქ ალაპაევსკის გარეუბანში და ცარინა ალექსანდრა ფეოდოროვნა ეკატერინბურგის იპატიევის სახლის სარდაფში.
უბედურება არასოდეს მოდის მხოლოდ ერთხელ, არეულობის გარდა ფულის პრობლემები გაჩნდა, უფრო მეტიც, ქმარი, რომელიც იმის ნაცვლად, რომ კიდევ ერთხელ ჩახუტებოდა ცოლს, სხვა ქალბატონთან გაიქცა. ის მოგვიანებით დააკავეს საბერძნეთისა და თურქეთის ომში და საბერძნეთის ტერიტორიულ დანაკარგებში დაადანაშაულეს.
ალისას და ანდრეის ქვეყნიდან გაქცვაში საიდუმლო აგენტი დაეხმარა, რომელმაც იყიდა ბილეთები დიდი ბრიტანეთისკენ მიმავალ ხომალდზე. ალისას სადილის მაგიდასთან პირველი კლასი და ბროლის სამკაულები არ დახვდა, ხოლო ბრიტანეთის დედოფლის მომავალმა ქმარმა, ანდრეიმ მთელი მოგზაურობა ფორთოხლის ყუთში გაატარა...
ინგლისში ისინი დიდხანს არ დარჩნენილან, პროვინციული დოვერის მცხოვრებლებს, სადაც ოჯახი დასახლდა, რატომღაც არ მოსწონდათ დაუპატიჟებელი სტუმრები. ამჯერად ისინი საფრანგეთისკენ გაეშურნენ, სადაც სტუმრებს მარი ბონაპარტი ელოდებოდა.
ნაპოლეონ ბონაპარტის ფრიგირებულმა ნათესავმა (ასე წერდა მასზე პრესა) შეიფარა ქმრის ძმის ოჯახი და გამოუყო სასტუმრო სახლი მისი სასახლის ტერიტორიაზე. მან არ წაიყვანა ისინი თავის სასახლეში, მაგრამ საღამოობით ეპატიჟებოდა მთავარ მისაღებში, სადაც მისი მეგობრები იკრიბებოდნენ. ერთ-ერთი მათგანი იყო ცნობილი მეცნიერი ზიგმუნდ ფროიდი.
მარისთან ერთად ზიგმუნდმა გამოიკვლია ქალის სექსუალური კმაყოფილების პრობლემა. მისთვის ეს კითხვა სიცოცხლის საკითხი გახდა – პირველი ორგაზმი მხოლოდ 48 წლის ასაკში განიცადა.
ბონაპარტმა და ფროიდმა თითქმის ყველაფერში მოახერხეს და დაინახეს სექსუალური უკმაყოფილება და ამიტომ მათ მაშინვე გადაწყვიტეს, რომ პრინცესა ალისა ამ დაავადებით იტანჯებოდა. ქალი ზედმეტად ნერვიულობდა, ხშირად ექვემდებარებოდა ისტერიის შეტევებს და არაადეკვატურად იქცეოდა.
პრინცი ანდრეი, რომელმაც დიდი ხნის წინ შეწყვიტა მეუღლის მიმართ ინტერესის გამომჟღავნება, დაეთანხმა პროფესორს. „დიახ, ალისა ავად არის და სასწრაფოდ უნდა გადაიყვანონ საავადმყოფოში”,-ამბობდა ის.
მისთვის ეს იყო შანსი, თავი დაეღწია მომაბეზრებელი ცოლისგან და უფრო მეტად თავისუფალი ყოფილიყო სასიყვარულო საქმეებში.
ალისა შვეიცარიის მახლობლად მდებარე ერთ-ერთ ფსიქიატრიულ კლინიკაში წაიყვანეს. იქ ის განსაკუთრებით სასტიკ მდგომარეობაში დატოვეს: „მკურნალობდნენ“ ელექტროშოკით, საკვერცხეებს რენტგენის სხივებით ასხივებდნენ, ყინულიან წყალში საათობით აბანავებდნენ. ეს ყველაფერი მენოპაუზის გამოწვევისა და ლიბიდოს შესამცირებლად ხდებოდა. ზიგმუნდ ფროიდი, რომელიც პირადად აკონტროლებდა პაციენტს, მის შესახებ ბევრს წერდა და ამბობდა, რომ ალისას „საშვილოსნოს ცოფი“ სჭირდა.
”ის სასტიკი, ძალიან სასტიკი კაცი იყო”, - იხსენებს ალისა მოგვიანებით. მან რამდენჯერმე სცადა გაქცევა, მაგრამ ექიმებმა ორწელიწად-ნახევარის განმავლობაში მოახერხეს მისი ჩაკეტვა. მაშინ ალისას მეზობელი პატიმარი ცნობილი რუსი მოცეკვავე ვასლავ ნიჟინსკი იყო.
ამასობაში ალისას ოჯახი დაიშალა. ანდრეი გაემგზავრა მონტე კარლოში გასართობად, ქალიშვილები ერთმანეთის მიყოლებით დაქორწინდნენ გერმანელ არისტოკრატებზე, ფილიპე გაგზავნეს ნათესავებთან ინგლისში.
1934 წელს მან პირველად ნახა ლილიბეტი, მომავალი დედოფალი ელიზაბეტ II. ფილიპი რვა წლის იყო, ელიზაბეტი ცამეტის. მათ შეუყვარდათ ერთმანეთი, იმდენად რომ რვა წელიწადში ცოლ-ქმარი გახდნენ.
პარალელურად, ედინბურგის მომავალი ჰერცოგის დედამ შეძლო ფსიქიატრიული საავადმყოფოდან თავის დაღწევა და დასახლდა ათენში, სადაც ცხოვრობდა მწირად მოწყობილ ოროთახიან ბინაში და მუშაობდა წითელი ჯვრის ადგილობრივ ფილიალში. ერთადერთი ვაჟის ქორწილი მის ცხოვრებაში ბოლო მოვლენა იყო, სადაც ის საღამოს კაბით გამოჩნდა. სიცოცხლის დარჩენილ 22 წელს ის ნაცრისფერი სამონასტრო კაბით და თავსაბურავით ატარებდა.
პატარძლის მშობლები ამ ქორწინების კატეგორიული წინააღმდეგნი იყვნენ. ფილიპის “მათხოვრულ“ პოზიციაზე თვალის დახუჭვა მაინც შეეძლოთ, მაგრამ დედის ნერვიული ავადმყოფობა ბუკინგემში ნამდვილ სირცხვილად მიიჩნიეს. იმ დროს ჯერ არავინ იცოდა, რომ განმეორებითმა კვლევებმა უარყო ფროიდის დიაგნოზი – ალისა სრულიად ჯანმრთელი იყო და არანაირი ფსიქოლოგიური ან სხვა სახის პრობლემა არ ჰქონია.
როცა ნიშნობაზე მიდგა საქმე, 26 წლის ფილიპს რთული სიტუაცია შეექმნა - რომელი ბეჭდით უნდა შეეთავაზებინა ცოლობა? ელიზაბეტი უმაღლესი საზოგადოების წარმომადგენელი იყო, ფილიპს კი ფული საერთოდ არ ჰქონდა. სწორედ ამ დროს ალისა გამოჩნდა და შვილს გადარჩენილი ბრილიანტის დიადემა გადასცა, საიდანაც მათ სამაჯური და ბეჭედი გააკეთეს. ელიზაბეტ II ბეჭედს უკვე 74 წელია ხელიდან არ იშორებს.
საკუთარი სახელით ალისამ თავის რძალს მეანდრის დიადემა აჩუქა - ძვირფასი აქსესუარი მას 1903 წლის 6 ოქტომბერს ანდრეი ბერძენთან ქორწილში გადასცეს.
ფილიპეს ქორწილის შემდეგ პრინცესა ალისა დაბრუნდა ათენში, სადაც განაგრძო საქველმოქმედო საქმიანობა. ბოლო სამკაულების გაყიდვის შემდეგ მან დააარსა სამონასტრო ორდენი - მართას და მარიამის სახელობის მონასტერი.
მთელი ამ წლების განმავლობაში, პრინცესა, რომელიც შეცდომით იქნა აღიარებული გიჟად, დარჩა სრულიად ცნობიერი და ადეკვატური, თუმცა ფიზიკურად ძალიან სუსტი. ის მთელ საკვებს გაჭირვებულებს აძლევდა.
1967 წელს საბერძნეთში სამხედრო გადატრიალება მოხდა - იქ საცხოვრებლად დარჩენა უკიდურესად საშიში გახდა. პირველი (და ალბათ ერთადერთი), ვინც ალისის ბედზე წუხდა, მისი რძალი იყო. ელიზაბეტ II-მ თავისი მდივანი გაგზავნა ათენში, რათა პირადად ჩამოეყვანა პრინცესა სასახლეში. იგი დასახლდა ბუკინგემის სასახლის ბოლო სართულზე, პატარა ოთახში, საიდანაც პრაქტიკულად სიცოცხლის ბოლომდე არ გამოსულა.
პრინცესა ალისა გარდაიცვალა 1969 წლის 5 დეკემბერს. როგორც მან თავადვე ითხოვა, დაკრძალეს იერუსალიმის წმინდა მარიამ მაგდალინელის ეკლესიაში. სწორედ იქ ეწვია ალისას პრინცი უილიამი 2018 წლის 28 ივნისს. ”მისი ისტორია საამაყოა მთელი ჩემი ოჯახისთვის”, - განაცხადა უილიამმა.
მე-18 საუკუნის კარდაშიანები - სამი კურტიზანი ქალის ისტორია, რომელთა შესახებაც ლეგენდები დადიოდა