მუდმივი ტერორის დამყარებით ამ ქალმა მოახერხა, რომ ცნობილი გამხდარიყო თითქმის მთელ ქვეყანაში. საუბარია სასტიკ დიდგვაროვან სალტიჩიხაზე, რომელიც პირველ რუს მანიაკად ითვლება. რუსეთის ისედაც ტრაგიკულ ისტორიაში დარია სალტიკოვამ წარუშლელი კვალი დატოვა. მან საკუთარი ხელით დახოცა ასზე მეტი უდანაშაულო ყმა.
დარია ნიკოლაევნა სალტიკოვა დაიბადა 1730 წელს ნიკოლაი ივანოვისა და ანა დავიდოვას, პეტრე II-ის ახლობლების ოჯახში. მისი ბაბუა, ავტონომ ივანოვი, სტრელცის აჯანყების დროს მხარს უჭერდა პეტრეს, რისთვისაც, მადლიერების ნიშნად, მიიღო ადგილობრივი ორდენის ხელმძღვანელის თანამდებობა და მასთან ერთად - წოდებები და მამულები. მან შვილს კარგი მემკვიდრეობა დაუტოვა - დარია და მისი უფროსი დები, აგრაფინა და მართა, მდიდარ ოჯახში იზრდებოდნენ. გოგონა ძალიან ღვთისმოსავი იყო. სალტიჩიხას ისტორია ძირითადად ცნობილია როგორც თანამედროვეთა მოგონებებიდან, ასევე მის მიერ ჩადენილი საქმეების გამოძიების მასალებიდან.
დარიას სასიამოვნო გარეგნობა და მომთმენი განწყობა ჰქონდა. შესაშურ პატარძლად ითვლებოდა. ცხრამეტი წლის ასაკში იგი დაქორწინდა გვარდიის საკავალერიო პოლკის მდიდარ კაპიტანზე, გლებ სალტიკოვზე, რომლის ძმაც თავად ეკატერინე მეორის საყვარელი იყო. ახალდაქორწინებულები მოსკოვის მამულში დასახლდნენ. დარიას შეეძინა ვაჟები - ფედორი და ნიკოლაი.
შვიდწლიანი ქორწინების შემდეგ სალტიკოვი ძლიერი სიცხისგან გარდაიცვალა, 26 წლის დარია კი გადავიდა მოსკოვის მახლობლად მდებარე ტროიცკოეს სამკვიდროში, რომელიც ადრე მამამისს ეკუთვნოდა.
ფაქტია, რომ მდიდარი ქვრივი ხელახლა დაქორწინებას აპირებდა და ახალ საქმროს ეძებდა, მაგრამ ბატონები არ ჩქარობდნენ მისი ხელის თხოვნას.
დარიას ძალადობრივი საქციელების ყველაზე გავრცელებული მიზეზი საყოფაცხოვრებო მოვალეობების არაკეთილსინდისიერი შესრულება იყო - მაგალითად, ვითომ ცუდად გარეცხილი იატაკი ან თეთრეული, რის გამოც მოსამსახურეები ისჯებოდნენ.
სალტიჩიხას სინდისის ქენჯნის გარეშე შეეძლო გლეხი ქალისთვის სახეზე მდუღარე წყალი გადაესხა, თმაზე ცეცხლი წაეკიდებინა, სიცივეში შიშველი ჯაჭვით დაება ან შიმშილით მოეკლა.
ამ დროს ტემპერამენტიანი ქვრივის მეზობელი იყო ოფიცერი ნიკოლაი ტიუტჩევი, რომელიც მიწის ამზომველად მუშაობდა. ნიკოლაი შემთხვევით დარიას მიწაზე შეიჭრა, რის გამოც შეკამათება მოუხდათ და მათი რომანი სწორედ ასე დაიწყო. დარია დამშვიდდა, დაახლოებით ერთი წელი აღარ აწამებდა გლეხებს, მაგრამ ნიკოლაი არ ჩქარობდა საყვარელ ქალზე დაქორწინებას, რადგან მისი სისასტიკის შესახებ ბევრი ჰქონდა გაგონილი. როგორც ამბობენ, დაშორების შემდეგ დარიამ საქმრო ცივ ბოსელში ჩააგდო, სადაც ერთ-ერთმა გლეხმა იპოვა და გადაარჩინა.
რამდენიმე თვის შემდეგ ნიკოლაი სხვა მეზობელზე, პელაგია პანიუტინაზე დაქორწინდა. სალტიკოვა იმდენად შოკში ჩავარდა, რომ გადაწყვიტა მოეკლა თავისი ყოფილი შეყვარებულიც და მისი ცოლიც. დარიამ ორ გლეხს ნიკოლაის სახლის აფეთქება დაავალა, თუმცა გლეხებმა ის გააფრთხილეს და მართალია, ორივე სიკვდილით დაისაჯა, მაგრამ ნიკოლაიმ სახელმწიფო მოსალოდნელ თავდასხმაზე გააფრთხილა და ხელისუფლებისგან 12 ჯარისკაცი მიიღო. ამის შემდეგ დარიამ მისი მოკვლის მცდელობები შეწყვიტა.
შემდეგ როგორღაც ყმების მიერ დაწერილი საჩივარი ეკატერინე მეორის ხელში აღმოჩნდა და მაშინვე დაიწყო გამოძიება.
სასამართლოს მრჩეველმა დაითვალა ას ოცდათვრამეტი მსხვერპლი და ასევე გაარკვია, რომ დარიას გლეხებს საჩივარი უკვე ოცდათერთმეტჯერ ჰქონდათ შეტანილი.
სასამართლომ დაადგინა, რომ სალტიკოვა იყო "უდავოდ დამნაშავე" ოცდათვრამეტი ყმის სიკვდილში. პროცესები დაახლოებით ექვსი წელი გაგრძელდა. სასამართლოს განაჩენი რომ გამამტყუნებელი იქნებოდა, ეჭვი არავის ეპარებოდა, რადგან მტკიცებულებები დამაჯერებელი იყო. თუმცა სალტიჩიხამ მაინც არაფერი აღიარა.
ქალები, რომლებიც ამერიკის ყველაზე ცნობილი სერიული მკვლელების თავდასხმებს გადაურჩნენ